A
nosa comarca sofre os efectos das políticas neoliberais da UE
executadas nos últimos anos polo o goberno do Estado e da Xunta. O
seu resultado directo é un desemprego do 32% -10 puntos por riba da
media galega – motivado polo peche de empresas e a aplicación da
nova reforma laboral. Caldo de cultivo en definitiva para a
emigración dunha mocidade preparada pero falta de expectativas, e
para o incremento da pobreza e a exclusión social.
O
noso potencial bate con decisións políticas que, como no caso do
naval, levaron ao progresivo desmantelamento dun sector estratéxico
da nosa economía. ASTANO permanece practicamente pechado polo
inxusto veto europeo e Navantia Ferrol perdeu máis de 2000 empregos
no último ano, mentres que en Europa hai estaleiros saturados de
carga de traballo.
Detrás
da liquidación do emerxente sector eólico tamén están decisións
políticas que deben responder pola destrucción de máis de 1500
postos de traballo nos últimos cinco anos, obrigando ao peche de
numerosas empresas e á deslocalización de outras.
O
desemprego, o peche de empresas, a redución de salarios, o aumento
dos impostos e a apropiación dos nosos aforros para rescatar a banca
privada están a esmagar o consumo. As familias non gastan, afogadas
como están pola crise. En consecuencia o comercio cae en picado e
tanto o número de establecementos como a cifra de negocio volve na
comarca aos niveis de hai quince anos.
Os
gobernos do PP en Madrid e en Santiago tampouco crean as condicións
necesarias para que as cousas cambien. Nin sequera no tocante ao
mantemento ou mellora das infraestruturas que sustentan o sector
primario. As rías da volta seguen sen depurar, o marisqueo non
recibe o pulo que precisa como actividade estratéxica, as flotas
pesqueiras redúcense en atención aos ditados europeos... e na terra
as cousas non pintan mellor. A gandaría -sobre todo o vacún de
leite- afronta un mercado liberalizado á mercede das grandes
superficies comerciais; o mesmo que o forestal, cunha lei de montes
ditada polas grandes madeireiras, máis interesadas na súa propia
riqueza a curto prazo que no aproveitamento sustentábel dos bosques.
Non
estamos diante dunha crise. Estamos perante un atraco planeado polos
grandes poderes financieiros e executado con impunidade polos dous
gobernos que nos toca sufrir. Todo para seguir incrementando as súas
millonarias ganancias a costa do sacrificio das maiorías sociais.
Precisamos
alternativas. E a primeira e fundamental pasa por termos a capacidade
de decidir sobre os nosos asuntos: defender e promover os nosos
sectores produtivos, crear emprego, defender os servizos
públicos....Rescatar para nós a soberanía que nos roubaron os
mercados.
Para
o BNG a Folga Xeral do próximo 12 de xuño debe ser un paso adiante
da comarca de cara a crear un movemento social que free as decisións
e as políticas que nos negan o futuro. Cómpren cambios que nos
permitan decidir, producir e traballar na nosa terra. De todas e
todos nós depende.
